Sou Fujimoto, günümüzde mimarlığın rolünü ve sınırlarını sorgulayan şiirsel yapılarıyla tanınır. Projelerinde, kullanıcıya istediği gibi davranma özgürlüğü veren, sıcak ve korunaklı mekanlar sunan yaşam alanları tasarlar.
Fujimoto doğal zenginliklerle dolu bir Japon adasında doğdu. Eğitim almak için Tokyo’ya taşındığında, şehir alanının yapısının doğal olanla çok ortak yönü olduğunu gördü: korunaklı ve birbiriyle bağlantılı yapıları oluşturan çok sayıda küçük parça (yaprak veya dal veya tuğla veya bina).
Fujimoto 2013 yılında Hyde Park’taki Serpantin Pavyonunda, doğayı ve mimariyi bir araya getirdi. İçinde ve dışarıda neler olduğu, bir alanın hangi işlevi yerine getirebileceği ve insanların diledikleri gibi davranmalarına nasıl imkân verdiği arasında bir etkileşim oluşturdu. Yapı, ızgara benzeri bir çerçeve oluşturan ince çelik borulardan oluşan karmaşık yapı bulut gibiydi. Fujimoto bu yapıyı pencere ve duvarsız, ancak farklı açılardan bakıldığında derinlik ve yön duygusu belirli açılardan opak ve diğerlerinden saydam olan değişkenliklere göre tasarladı.
İyi mimari, boşlukları işlevlerle tanımlamak yerine farklı kullanımlara sahiptir ve insanların alanlarını nasıl kullanacaklarını seçmelerine izin verir. Boşluk, potansiyeli ile sonsuz fonksiyonlara imkan tanır.
Fujimoto ayrıca diğer projelerinden bazılarını da bu videoda paylaşıyor: bir duvarlı bahçeye yerleştirilmiş cam duvarlı bir umumi tuvalet – hem halka açık ve hem de özel. Ayrıca Budapeşte’deki Musashino Sanat Üniversitesi Kütüphanesi ve Müzik Ormanı hakkında konuşuyor. Fujimoto’nun bu konuşmasında paylaştığı son proje, karayolu üzerinde 1000 ağaçlık yüzen bir orman olan Paris’teki yeni Mille Arbres bölgesi. Tam 30 metre yüksekliğindeki orman, Paris silüetiyle aynı yüksekliktedir ve hiçbir şey şehir manzarasını engellemez. Aşağıdaki adresten Tükçe ders materyaline dönüştürmek üzere alınmıştır: Design Indaba https://www.youtube.com/watch?v=_5DDD…
DESIGNTHESES 